WZBUDZANIE NADZIEI i ZAANGAŻOWANIA W POLEPSZANIE SWOJEGO ŻYCIA
Dlaczego oprócz terapii indywidualnej proponuje się DDA uczestnictwo w terapii grupowej?
Niezwykle ważnym czynnikiem leczącym w terapii grupowej jest WZBUDZANIE NADZIEI w oparciu o pozytywne doświadczenia współuczestników terapii.
W każdej grupie terapeutycznej są osoby, u których jest widoczna poprawa. Obserwowanie tych osób często wzbudza u pozostałych silną nadzieję, że w ich przypadku poprawa też jest możliwa. Obserwowanie, że wysiłki innych kończą się terapeutycznymi sukcesami, daje wiarę w sensowność terapii i motywuje do pracy własnej, co znacznie podnosi skuteczność oddziaływań terapeutycznych. Również w przypadku przechodzonych kryzysów,członkowie grupy mogą spokojniej akceptować taki przejściowy stan rzeczy, widząc że osoby, którym się udaje – też nie były wolne od swoje wyboistej drogi w procesie zdrowienia. Takie obserwacje innych uczestników grupy z jednej strony dają silnie motywującą nadzieję, że poprawa jest możliwa , a z drugiej strony akceptację trudnych momentów terapii jako elementu zmagania się z problemem.
Na terapii indywidualnej nie ma możliwości przyglądania się ludziom, którzy są w podobnie trudnej sytuacji życiowej i czerpania nadziei z obserwowania ich zdrowienia.
Obserwowanie terapeuty podczas terapii indywidualnej , to jednak nie to samo co obserwowanie “towarzysza niedoli’, który pokonuje podobne przeciwności losu.
Najprościej mówiąc :co innego słyszeć jak terapeuta mówi o procesie zdrowienia, a co innego to zdrowienie widzieć u osoby podobnej do siebie.
Joanna Dudniczenko
Na grupę chodzę od października mniej więcej. Przedtem chodziłam na terapię indywidualną i to rzeczywiście działa w ten sposób, że w pewnym momencie towarzystwo i wsparcie samego terapeuty nie wystarcza.
Trzeba wysłuchać innych ludzi z podobnym problemem, bo wtedy najłatwiej dotrzeć do swoich uczuc, do zakurzonych i zatartych wspomnień. Trzeba dotrzec do tych uczuc wspołczucia towarzyszom niedoli, poniewaz czesto jest tak, że dla siebie jestesmy katami w swoim nieszczęsciu. Warto odkryc, że potrafimy wspołczuc innym ludziom, ktorzy mają ten sam problem, co my. Jak już sobie zdamy z tego sprawę, uswiadamiamy sobie, że siebie tez w ten sam sposob mozemy zacząć traktować. Dla mnie to było poważne i ogromne odkrycie.
Poza tym terapia nastawiona stricte na problem dda to strzał w dziesiątkę w leczeniu.
pamiętam, jak na indywidualnej musiałam trochę mojej terapetce wyjasniac, co czuję, ponieważ nie wszystko ona rozumiala.
Tu nie musze niczego wyjasniac i jestem jakby od razu rozumiana. Wszyscy wiedzą, o czym mówię, nawet gdybym to robila bardzo chaotycznie.
No i polubilam kilka osob z mojej terapii dla wspoluzalezionych. To są bardzo sympatyczne osoby, ktore pozostaly dobre mimo całego cierpienia, które zniosły.
Terapia grupowa dla DDA jest o tyle lepsza od indywidualnej, albowiem proces zdrowienia przebiega szybciej, sama chodziłam rok na indywidualną, teraz chodzę od 3 msc. na grupową i widzę, jak dużo wynoszę z każdego spotkania dla siebie. Grupowa jest w moim odczuciu o wiele bardziej intensywna, co wiąże się z dołami, z obniżeniem nastroju, bo bardzo intensywnie przywołują się przykre wspomnienia i emocje z dzieciństwa…ale żeby było lepiej trzeba najpierw zmierzyć się z tymi niefajnymi emocjami.
Mimo tego, iż nie jest mi łatwo na terapii patrze z nadzieją w przyszłość, wiem że nie jestem już sama jeżeli mam jakieś problemy związane z syndromem na co dzień , to przychodzę na grupę i pracuje nad tym. To dopiero początek terapii i chciałabym napisać że w 100%wierze w jej powodzenie, jednak skłamałabym. Jeszcze brakuje mi tej wiary, ale wzbudziłam w sobie nadzieję na poprawę swojego życia i zrobię dużo żeby było ono lepsze niż do tej pory. Dlatego będę chodzić na terapię i pracować nad sobą. Decyzja o podjęciu terapii dojrzewała we mnie około 2 lat, wiem jak trudno zdecydować się na wizytę u terapeuty-obcej osoby, ale wiem też jakie to uczucie jak wychodzi sie z gabinetu z poczuciem że wreszcie zrobiłam coś dla siebie…dla tych niezdecydowanych polecam ośrodek państwowy przy ul.Rejonowej w Warszawie, z prywatnej terapii polecam Wspólną Drogę w Konstancinie Jeziornej.