OBSZARY DO PRACY, GDY DDA MA TRUDNOŚCI W TWORZENIU DOBREGO ZWIĄZKU (część 2)

Drugi  obszar do pracy gdy DDA ma trudności w tworzeniu dobrego związku to strategie adaptacyjne wykształcone i chroniące w dzieciństwie, które nieświadomie przeniósł w dorosłe życie pomimo ich nieadekwatności w nowej sytuacji.

Gdy byłeś dzieckiem w alkoholowym domu musiałeś się do tego domu jakoś przystosować aby zminimalizować ból jaki towarzyszył wieloletniemu życiu w zaburzonym środowisku.  Gdy czytasz o rolach DDA ( bohater, buntownik, zagubione dziecko i maskotka) to właśnie jedno z najbardziej popularnych ujęć strategii przystosowawczych dziecka w rodzinie alkoholowej.  Są oczywiście również inne , bardzo precyzyjne opisy wskazujące na rodzaj stosowanych mechanizmów obronnych wykształconych w dzieciństwie i przeniesionych w dorosłe życie – ale to temat na tyle szeroki,  że najlepiej abyś omówił go na swojej terapii.

Wracając do strategii adaptacyjnych przenoszonych w tworzony przez siebie związek, badania pokazują że jedną z najczęstszych form przystosowawczych to nadoodpowiedzialność  lub nieodpowiedzialność.  Niestety te strategie  przeniesione w dorosłe życie szczególnie w miłości , są nie tylko nieprzydatne,  ale wręcz niszczące nawet dobrze zapowiadający się związek. Pamiętaj że związek to system naczyń połączonych i że osoba  ze strategią nadopowiedzialności zwiększa niedoodpowiedzialność partnera , który być może całkiem wygodnie może nie pracować, nie angażować się w obowiązki domowe,  a być może nawet bez większych konsekwencji popaść w uzależnienie , bo przecież ktoś odciąży jak przyjdzie zawalenie obowiązków lub nawet poważny kryzys.

Gdy  w miłość przenosimy nadpopowiedzialność lub nieodpowiedzialność,  to w związek dwóch dorosłych osób wkrada się symboliczna relacja rodzic – dziecko.

Partner o cechach Rodzica może być różny np. nadmiernie wyrozumiały, zrzędzący i wściekający się na powtarzaną nieodpowiedzialność ale „sprzątający zabawki – bo przecież ktoś to musi zrobić, straszący, poniżający, usprawiedliwiający , karzący , kontrolujący i ograniczający wolność.

Natomiast partner o cechach dziecka może być niezaradny, potulny, przymilny  dla świętego spokoju, , mówiący ” tak” ale w czynach pokazujący swoje  „nie” ( bierno-agresywny) lub  buntujący się i świadomie lub nieświadomie chcący ukarać partnera za przejęcie władzy i rządzenie nim.  To oczywiście tylko jedna ze strategii przystosowawczych  przeniesiona z rodzinnego domu – ale jakże częsta !!!  Ten typ relacji albo się utrwali i każdy z partnerów usztywni się w swojej roli – i wtedy albo będą trwać w toksycznym związku,  albo związek się rozpadnie gdy jeden z partnerów zmęczy się brakiem zdrowej równowagi .

Terapia to  okazja aby przyjrzeć się,   co psuje Twój związek i jak to wypływa z przeniesionej z domu strategii adaptacyjnej. Terapia to również okazja nad przywróceniem równowagi w Twoim związku,  co sprawia że możecie się spotkać  ze sobą na równych prawach.

Oprócz wglądu w stosowaną przez siebie strategię adaptacyjną  i ponoszonych kosztów, terapia to również odkrywanie uczuć kryjących się pod stosowaną strategią . Może to być np. silny lęk przed porzuceniem, lęk przed krytyką niezwykle mocno  odczuwany przy niskim poczuciu wartości… w takiej sytuacji ważna jest oczywiście praca terapeutyczna zajmująca się tymi aspektami.

Podsumowując:

W ramach pracy terapeutycznej omawianej w dzisiejszym wpisie :

• rozpoznasz swoje strategie adaptacyjne stosowane w rodzinnym domu gdy byłeś dzieckiem
• ponieważ związek to system naczyń połączonych zobaczysz jak Twoje nadal stosowane strategie adaptacyjne wpływają na zachowanie partnera, nierzadko wzmacniając to co Cię  drażni lub prowadząc do rozpadu związku
• dowiesz się  jak strategie adaptacyjne pogłębiają brak zdrowej równowagi w związku
• poznasz i będziesz mógł przećwiczyć nowe zachowania, które pozwolą Ci być osobą bardziej zrównoważoną i elastyczną w związku
• uświadomisz sobie uczucia kryjące pod stosowanym zachowaniem adaptacyjnym i rozpoczniesz naukę opiekowania się sobą czyli zdrową odpowiedzią na swoje uczucia zamiast powielanych strategii adaptacyjnych, które kiedyś  wynikały z ignorowania Twoich uczuć i potrzeb w rodzinnym domu