UNIWERSALNOŚĆ DOŚWIADCZEŃ
to kolejny czynnik leczący podczas terapii grupowej DDA.
Wśród rodzin alkoholików problem picia zazwyczaj stanowi tabu, o którym się nie mówi na zewnątrz. Ukrywanie bolących doświadczeń i emocji sprawia, że DDA w pewnym stopniu :
– idą przez życie samotnie, zazwyczaj w poczuciu pewnej izolacji
– wydaje im się, że ich los wyjątkowo odbiega od życia innych ludzi
– często myślą, że doświadczane przez nich trudności życiowe innych jakoś omijają
wszystko to pogłębia poczucie izolacji.
Szczera i otwarta rozmowa na grupie DDA na temat swoich doświadczeń życiowych, emocji i myśli – nagle przekonuje uczestników, że nie są sami, że obok znajdują się ludzie o podobnie trudnych przeżyciach.
DDA odkrywając, że ich problem nie jest jednostkowy ani marginalny i dotyczy całkiem sporej grupy ludzi – zazwyczaj doświadczają ogromnej ulgi, że nie są sami ze swoim problemem i mogą go rozwiązywać w towarzystwie innych osób, którym ” wiatr podobnie zawiał w oczy”.
Wśród ludzi o podobnych historiach życiowych problem staje się dla nich uniwersalny – co daje poczucie ulgi i zmniejsza poczucie wstydu.
Tej uniwersalności doświadczeń – DDA nie doświadczy w indywidualnym kontakcie z terapeutą. Natomiast na grupie odczucie to będzie wzmocnione wysłuchaniem nie jednej, nie dwóch ale wielu historii, w których można odnaleźć całkiem spory kawałek swojego życia, można się przejrzeć jak w zwierciale i już namacalnie wiedzieć, że nie jest sie na tym świecie samotną, zagubioną wyspą.