Cztery podstawowe role pełnione przez dzieci w rodzinach alkoholowych to:
BOHATER (ratownik)
KOZIOŁ OFIARNY (buntownik)
ZAGUBIONE DZIECKO (dziecko we mgle)
MASKOTKA (błazen)
DDA weszli kiedyś w te role po to, żeby przetrwać w stresujących warunkach alkoholowej rodziny. Były one formą przystosowania, żeby przetrwać lata cierpienia jak najmniejszym kosztem.
Niestety wyuczona rola jako reakcja obronna na stres- z czasem staje się drugą naturą dziecka alkoholika i te mechanizmy reagowania na trudne sytuacje są przez DDA przenoszone w dorosłe życie.
Rola, która pomagała przetrwać w alkoholowym domu , nie spełnia już swej funkcji w normalnych międzyludzkich relacajach. Te nawykowe zachowania w sytuacjach trudnych stają się przeszkodą w budowaniu bliskich i satysfakcjonujących związków w dorosłym życiu.
W alkoholowym domu dzieci są z taką mocą wpychane w pełnienie jednej z ról – że z czasem tak bardzo się w tym zatracają, iż nie potrafią już określić jakie naprawdę są, co czują , czego rzeczywiście potrzebują , co lubią a czego nie chcą – gdyż nawet w dorosłym życiu nawykowo odgrywają narzucone im przez rodzinę role.
Terapia DDA między innymi służy temu, aby zaprzestać reagować na innych ludzi i sytuacje w sposób sztywny ( ten wyniesiony z alkoholowego domu) i odzyskać dostęp do szerszego spektrum uczuć i zachowań.
Terapia DDA miedzy innymi służy odzyskaniu kontaktu ze sowim prawdziwymi uczuciami, pragnieniami i tego jak DDA chce reagować i działać.
Terapia DDA służy też temu, aby dorosłe dziecko alkoholika nauczyło się ŻYĆ W ZGODZIE Z SOBĄ a nie w zgodzie z narzuconą mu rolą.