• Po pomoc zwracają się tylko ludzie słabi i gorsi.  Jeśli chcę być tak dobry jak inni, zawsze muszę poradzić sobie samodzielnie.
  • Prośba to odsłonięcie swoich słabości. Ludzie mogą to kiedyś wykorzystać przeciwko mnie. Nie wolno się tak narażać.
  • Jeżeli poproszę o pomoc a ktoś mi odmówi, to będzie to strasznie upokarzające. Lepiej nie narażać się na taką przykrość.
  • Prośba to obciążenie drugiej osoby swoimi sprawami. Nie mam prawa narażać jej na wysiłek lub niewygody z powodu własnych kłopotów.
  • Nie warto prosić o nic, bo i tak nikt nic dobrego mi nie da.
  • Jeśli poproszę i dostanę tego to czego chcę, stanę się zależny od tej osoby. Będzie mi teraz mogła stawiać swoje wymagania. Stracę wolność .
  • Moi bliscy jeśli mnie kochają, powinni wiedzieć czego potrzebuję – nie ma więc powodu by prosić ich o cokolwiek

 

Wewnętrzny opór w formułowaniu  próśb znacznie ogranicza jakość życia DDA oraz sprawia częste wyczerpanie i rozczarowanie innymi ale też sobą,  bo działa się wówczas albo poniżej możliwości albo  osiąga sporo jednak za zbyt dużą cenę.  To powoduje że DDA żyje się ciężej i rzadziej przeżywa zadowolenie z relacji z innymi.  Jednym z powodów dla których treningi asertywności czy komunikacji  nie przynoszą oczekiwanych efektów są własne destrukcyjne przekonania, które sabotują podejmowane wysiłki w celu nawiązania zdrowych relacji.  Destrukcyjny monolog wewnętrzny sprawia,  że nawet jeżeli przeczytasz i  na poziomie intelektu wiesz jak byłoby korzystniej dla obydwu stron się porozumiewać i sięgać po wsparcie w zdrowy sposób  – to na poziomie uczuć czujesz niepokój, lęk, niechęć, smutek, wstyd a czasami nawet złość i te uczucia przeszkadzają Ci przenosić zdobytą wiedz na codzienne życie . Terapia lub  mitingi dla DDA są  właśnie takim miejscem gdzie stopniowo destrukcyjne przekonania wyniesione z domu zastępujesz bardziej życzliwym spojrzeniem na siebie i innych. Z czasem nowe przekonania wewnętrzne zachęcą  Cię do eksperymentowania z nową formą komunikowania,  co pozwali Ci na nowe pozytywne doświadczenia życiowe,  które osłabią  wpływ przeszłości na Ciebie. Dzięki temu z czasem możesz wypracować nowy wewnętrzny , wspierający Cię  monolog. Warto zidentyfikować jakie konkretnie wewnętrzne przekonania Cię ograniczają bo każde z nich wynika z innych doświadczeń życiowych i wymaga innej formy przepracowania, co jest właśnie istotą i koniecznością indywidualizacji terapii aby mogła być ona skuteczna.