- Po pomoc zwracają się tylko ludzie słabi i gorsi. Jeśli chcę być tak dobry jak inni, zawsze muszę poradzić sobie samodzielnie.
- Prośba to odsłonięcie swoich słabości. Ludzie mogą to kiedyś wykorzystać przeciwko mnie. Nie wolno się tak narażać.
- Jeżeli poproszę o pomoc a ktoś mi odmówi, to będzie to strasznie upokarzające. Lepiej nie narażać się na taką przykrość.
- Prośba to obciążenie drugiej osoby swoimi sprawami. Nie mam prawa narażać jej na wysiłek lub niewygody z powodu własnych kłopotów.
- Nie warto prosić o nic, bo i tak nikt nic dobrego mi nie da.
- Jeśli poproszę i dostanę tego to czego chcę, stanę się zależny od tej osoby. Będzie mi teraz mogła stawiać swoje wymagania. Stracę wolność .
- Moi bliscy jeśli mnie kochają, powinni wiedzieć czego potrzebuję – nie ma więc powodu by prosić ich o cokolwiek
Wewnętrzny opór w formułowaniu próśb znacznie ogranicza jakość życia DDA oraz sprawia częste wyczerpanie i rozczarowanie innymi ale też sobą, bo działa się wówczas albo poniżej możliwości albo osiąga sporo jednak za zbyt dużą cenę. To powoduje że DDA żyje się ciężej i rzadziej przeżywa zadowolenie z relacji z innymi. Jednym z powodów dla których treningi asertywności czy komunikacji nie przynoszą oczekiwanych efektów są własne destrukcyjne przekonania, które sabotują podejmowane wysiłki w celu nawiązania zdrowych relacji. Destrukcyjny monolog wewnętrzny sprawia, że nawet jeżeli przeczytasz i na poziomie intelektu wiesz jak byłoby korzystniej dla obydwu stron się porozumiewać i sięgać po wsparcie w zdrowy sposób – to na poziomie uczuć czujesz niepokój, lęk, niechęć, smutek, wstyd a czasami nawet złość i te uczucia przeszkadzają Ci przenosić zdobytą wiedz na codzienne życie . Terapia lub mitingi dla DDA są właśnie takim miejscem gdzie stopniowo destrukcyjne przekonania wyniesione z domu zastępujesz bardziej życzliwym spojrzeniem na siebie i innych. Z czasem nowe przekonania wewnętrzne zachęcą Cię do eksperymentowania z nową formą komunikowania, co pozwali Ci na nowe pozytywne doświadczenia życiowe, które osłabią wpływ przeszłości na Ciebie. Dzięki temu z czasem możesz wypracować nowy wewnętrzny , wspierający Cię monolog. Warto zidentyfikować jakie konkretnie wewnętrzne przekonania Cię ograniczają bo każde z nich wynika z innych doświadczeń życiowych i wymaga innej formy przepracowania, co jest właśnie istotą i koniecznością indywidualizacji terapii aby mogła być ona skuteczna.