Jak przekształcić “trójkąt dramatyczny” w “TRÓJKĄT WYGRYWAJĄCY”? cz.2
Znaczna część DDA /DDD również w dorosłym życiu pozostaje w roli ofiary
– często czuje bezradność wobec wyzwań życiowych i nie wierzy w swoje siły
– jest przekonana, że cokolwiek zrobi , niewiele to zmieni – że w gruncie rzeczy nie ma realnego wpływu na skuteczne budowanie swojego życia w sposób satysfakcjonujący
– uważa że szczęście bardziej zależy od okoliczności zewnętrznych i przychylności innych osób , niż od własnych poczynań . Tym samym uzależniania swojego szczęście od innych osób, które jej zdaniem powinny coś zrobić bądź się zmienić w taki sposób, aby ona mogła być szczęśliwa . Akcent bardziej przesuwa na zmianę innych niż zmianę siebie – co staje się źródłem nierzadkich pretensji do bliskich lub obniżonego nastroju, ze inni jednak nie chcą się zmienić wg jej planu.
Powyższa rola jest dosyć zrozumiała, zważywszy na to, że niektórzy DDA tak boleśnie doświadczali w domu bezradności wobec chaosu, przemocy, biedy czasami wykorzystywania seksualnego, – że mają głęboko zakorzenione przekonanie , że “nic nie da się zrobić” i przenoszą to katastrofalne przekonanie w swoje dorosłe życie przeżywane nadal z poziomu bezradnego dziecka, którego los zależy od innych, bo sami niewiele mogą . Przy braku poczucia swojej sprawczości, tworzą swoje życie z poziomu ofiary, w konsekwencji czego jego obraz jest rozczarowujący. Zrozumienie jest ważne, jednak terapia jest nie tylko po to żeby rozumieć, ale żeby pomóc w zmianie funkcjonowania na bardziej dojrzałe.
Podstawą wyjścia z roli ofiary, to NAUCZYĆ SIĘ ROZWIĄZYWAĆ SWOJE PROBLEMY ( z podkreśleniem swoje, a nie cudze problemy , ponieważ ofiara aby uniknąć zmagania się z własnymi wyzwaniami życiowymi, nierzadko ma skłonność do poprawiana życia innych zamiast swojego). W nawiązaniu do Trójkąta Karpmana ( trójkąta dramatycznego) ofiara płynnie może więc i przechodzić w rolę wybawcy – “zajmę się twoim problemem” lub w rolę prześladowcy -” musisz rozwiązywać swoje/moje problemy w sposób, który ja uważam za słuszny” , co oczywiście oddala ją od dorosłego brania odpowiedzialności za siebie.
Według analizy transakcyjnej ofiara utknęła w stanie ego-Dziecka Bezradnego .
To co było prawdą w chorym domu , gdzie dziecko niewiele mogło zdziałać aby poprawić swoje położenie , zostało przeniesione jako styl bycia w dorosłe życie z pomijaniem obiektywnego faktu, że dorosły może naprawdę wiele zrobić aby poprawić jakość swojego życia. W terapii zwraca się więc dużą uwagę na to, aby ofiara odzyskała kontakt ze swoją dorosłą częścią , która podejmuje starania aby rozwiązywać swoje problemy życiowe. Nawet jeżeli w terapii docierasz do swojego wewnętrznego skrzywdzonego dziecka , to przecież nie po to aby lamentować bez końca nad jego losem, ale aby skutecznie mu pomóc w tym sensie, że teraz w w dorosłym życiu nauczyć się skutecznie dbać o swoje dobro bez powielania destrukcyjnych schematów z dzieciństwa
JAK WIĘC WZMACNIAĆ SWOJĄ DOROSŁĄ CZĘŚĆ?
Na początek możesz zacząć od samodzielnej analizy, która wytrąca z bezradnego spojrzenia na swoje życie i zaprasza do działania / rozwiązywania problemu właśnie z poziomu stanu ego – Dorosłego. . Poniżej zamieszczam przydatne pytania to zrobienia tego pierwszego kroku:
- jaki swój problem chcę rozwiązać lub jaki cel chcę osiągnąć ?
- dlaczego jest to dla mnie ważne?
- jak można to osiągnąć? ( burza mózgów aby zobaczyć różne opcje)
- co już zrobiłem , posiadam, umiem, wiem , aby przybliżyć się do osiągnięcia celu ?
- czego jeszcze potrzebuję do rozwiązania problemu ( jakie dodatkowe niezbędne umiejętności , informacje byłyby przydatne? Czasami są to umiejętności bardzo praktyczne np jak kurs prawa jazdy albo zdobycie nowych niezbędnych kwalifikacji zawodowych ; czasami jest to nauka tzw. kompetencji “miękkich” takich jak np komunikacja czy asertywność ; czasami sięgnięcie po pomoc poprzez zapytanie znajomych jak rozwiązali problem przed którym teraz ja stoję lub udanie się po profesjonalną pomoc
- gdzie więc mogę nauczyć się brakujących umiejętności aby rozwiązać swój problem / osiągnąć swój cel ?
- i jaki będzie mój najbliższy krok, aby zbliżyć do wyznaczonego celu?