GRUPA DDA NIE JEST JEDNORODNA
Ten tekst jest zamieszczony aby unikać uproszczeń w charakterystyce DDA i aby stosować adekwatne leczenie . Nie zawsze zaczyna się od terapii DDA . Pierwsze konsultacje są do tego aby określić jaki kierunek pomocy jest optymalny w danym momencie życia DDA.
W żadnej z powszechnie uznawanych klasyfikacji zaburzeń psychicznych nie ma opisanego syndromu DDA. Natura problemów części dorosłych dzieci alkoholików wiąże się z zaburzeniami Zespołu Stresu Pourazowego, zaburzeniami nerwicowymi lub osobowościowymi. Należy jednak pamiętać że dorosłe dzieci alkoholików nie stanowią jednorodnej grupy.
- Podgrupa dobrze przystosowanych DDA
- Podgrupa przejawiająca słabe lub umiarkowane trudości przystosowawcze
- Podgrupa DDA źle przystosowana z współwystępującymi zaburzeniam psychicznymi
Podgrupa dobrze przystosowanych DDA są to osoby, które pomimo wzrastania w rodzinie z problemem alkoholowym dobrze radzą sobie w dorosłym życiu. Zgodnie z koncepcją Horowitz’a dziecko o silnych predyspozycjach rozwojowych wychowywane nawet w niesprzyjającym środowisku może poradzić sobie z trudnościami i dobrze się rozwijać. Oprócz tego ważny jest też stopień zaburzeń i dysfunkcji występujących w rodzinie pochodzenia i najbliższym otoczeniu.
Podgrupa słabo lub umiarkowanie przystowanych DDA są to osoby przejawiające tzw „syndrom DDA” ale bez głębszych zaburzeń neurotycznych, osobowościowych lub uzależnienia. Podstawowe problemy koncentrują się wokół relacji z innymi luźmi oraz trudności emocjonalne. Jednak jeżeli występują u nich problemy emocjonalne to nie osiągają poziomu neurotyczności.
Podgrupa DDA źle przystosowana z występującymi zaburzeniami psychicznymi takimi jak uzależnienia, zaburzenia lękowe, wyczerpujące zespoły symptomów nerwicowych oraz zaburzenia osobowości. Osoby uzależnione powinny przejść w pierwszej kolejności specjalistyczne leczenie a dopiero później (ewentualnie) terapię DDA. DDA z zaburzeniami psychicznymi nie powinny poprzestać na terapii DDA tylko ją pogłębić w ramach psychoterapii, czasami uzupełnionej o leczenie farmakologiczne wg zaleceń lekarza psychiatry.