Postawy asertywnej uczysz się albo nie uczysz w swoim rodzinnym domu. W przypadku alkoholowych domów zazwyczaj nie było przyzwolenia na asertywność – bo gdyby była,  to rodzina  nie mogłaby funkcjonować w chory sposób całymi latami – gdyby któryś rodzic  umiał być asertywny  to doszłoby do postawienia leczących granic bądź rozpadu chorego systemu.  Jesteś jednak DDA , a to znaczy że w tamtym okresie życia asertywność była obca Twojej rodzinie i poruszaliście się między uległością a agresją.  To znaczy że  wiele z tych postaw przeniosłeś w swoją dorosłość. Aby skutecznie móc nauczyć się technik asertywności,  DDA najpierw musi rozpoznać jak jego alkoholowy dom blokował wyrażanie swoich potrzeb . Rozpoznanie tego doprowadzi Cie do Twoich  osobistych kluczowych przekonań, które utrudniają Ci bycie asertywnym w dorosłym życiu nawet jeżeli wiesz na czym polega asertywność. Trzeba rozpoznać swój wewnętrzny monolog który sabotuje postawę asertywną. Zacznij więc od wypisania tego co słyszałeś od rodziców ( opiekunów) gdy próbowałeś wyrazić swoje potrzeby-  co w konksekwencji spowodowło że uznałeś że asertywność nie ma szans w Twoim alkoholowym domu. Może słyszałeś :

  • Nie zawracaj głowy
  • Nie widzisz że są ważniejsze sprawy.
  • Nie prowokuj awantury.
  • Chcesz oberwać ?
  • Masz zachcianki.
  • Dorośnij wreszcie.  Życie to nie jest bajka.
  • Jak ci się nie podoba, to się wynoś.
  • Tyle dla was robię a Tobie ciągle mało
  • Nie mam czasu. Zajmij się sobą
  • Musisz teraz stanąć na wysokości zadania
  • Musisz teraz pomóc

A Ty co konkretnie słyszałeś gdy próbowałeś mówić o swoich potrzebach, podaj najczęstsze odpowiedzi jakie słyszałeś w rodzinie)
……………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………..

Jak widzisz powyższe odpowiedzi to
– groźby,
– umniejszanie ważności tego co zgłaszasz,
– wpędzanie w poczucie winy ,
– odwoływanie się do czegoś ważniejszego,
– racjonalizacje ,
– odwoływanie się do poczucia lojalności wobec innych.

Takie reakcje rodziców powodowały wytworzenie się silnych wewnętrznych przekonań,  że nie warto i nie powinno się być asertywnym np.

postawy uległej :

  • Są ważniejsze sprawy
  • Lepiej siedzieć cicho
  • Nawet jak coś powiem to zostanie to wyśmiane
  • Inni rzeczywiście mają gorzej
  • I tak nikt mi nie pomoże.
  • Nikogo to nie obchodzi
  • Trzeba być silnym i wytrzymać
  • Moje sprawy nie są tak ważne jak ich problemy
  • Może rzeczywiście przesadzam

Napisz teraz swoje powody dla których  w dzieciństwie nie wyrażałeś swoich potrzeb.

……….

A następnie zobacz które z nich przeniosłeś w dorosłe życie i nadal stosujesz,  choć Twoja sytuacja życiowa jest już inna.

Sprawdź czy przy braku reakcji na wyrażane w spokojny sposób potrzeby – nie zacząłeś się domagać ich w sposób agresywny ? Ten wzorzec też można przejąć .  ( musisz mi pomóc, koniec dyskusji, masz to zrobić bez gadania, nie interesuje mnie co czujesz i myślisz na ten temat) .

Agresywność to żądanie zaspokajania swoich potrzeb zamiast próśb,  które uwzględniają możliwość odmowy .

 

Jeżeli nie potrafisz ruszyć z miejsca z asertywnością – zacznij od pracy terapeutycznej nad hamującym się monologiem wewnętrznym. Jak zmienisz swoje przekonania , zmiana zachowań na asertywne staje się o wiele prostsza.

Joanna Dudniczenko